کف خاکم چسان مقبول جست وجوی او گردم

فلک در گردش آیم تا به گرد کوی او گردم

دل مأیوس صیقل می زنم عمری ست حیرانم

نگشتم آینه تا قابل زانوی او گردم

جهانی را زدم آتش سراغ دل نشد پیدا

روم اکنون غبار خاطر گیسوی او گردم

محبت صنعتی دارد که تا محشر درین وادی

روم از خویش هر گه بازگردم سوی او گردم

وفا در وصل هم آسودن عاشق نمی خواهد

بیا تا گرد شوق قمری و کوکوی او گردم

خس معذور و ذوق الفت آتش جنون است این

به خاکستر رسم گر آشنای خوی او گردم

رمیدن در سواد صیدگاه دل نمی باشد

تو صحرای دگر بنما که من آهوی او گردم

چه امکانست با وضع کسان گردم طرف بیدل

که من چون آینه با هر که بینم روی او گردم